Минахме! Не беше толкова трудно колкото очаквахме. Сигурно вече знаете, че интервюиращата е Даниел. Много е готина! Движи се само по документите! Изслушва внимателно и не ти се подиграва ако нещо сгрешиш. Ние нямаме много добро ниво - минали сме 1я учебник на Панорама. Писали сме 7 фр. и 6 англ. на мен (водещо лице) и по 6 т. и за двете на съпруга ми. И двамата сме с висше икономическо образование. Из имам общо 2 г. и 9 м. стаж, от които 2 г. и 7 м. по специалността. Съпругът ми няма стаж по специалността, но пък се впечатли от това, че има 2 професии - счетоводител (от висшето) и електротехник (от средното). В началото започна с въпроси само към мен, след което само към съпруга ми. Интервюто беше около 1 час. И на двамата ни зададе еднакви въпроси. Първо ми поиска паспорта и сравни данните и после попита за това дали съм била вече в Квебек (изказа и трите позиции по една от точките, които сме попълнили във вторите документи). След това ме помоли да разкажа за образованието си, после за трудовия си стаж. Попита ме за отговорностите ми на длъжностите ми. Поиска ми дипломите и трудовата книжка. Зададе и въпрос "защо сме избрали точно в Квебек". Тук мъжа ми, който до момента мълчеше, започна да се включва в разговора. Не знам дали можахме да я впечатлим с мотивацията си, защото аз бях притеснена и започнах от не чак толкова важни неща. Предполагам, че тя усети, че съм шашната и затова смигайки ми, ми каза, че ще започне да задава въпроси на съпруга ми. Това трябваше да ми прозвучи като успокоение. На него зададе абсолютно същите въпроси и му поиска оригиналите (в същата последователност като при мен). След това зачекна темата за парите. Ние сме декларирали 6 000 щатски долара. Когато подавахме документите бяхме само двамата, но сега имаме бебче и тя започна да ни убеждава, че тази сума е много малка за 3-ма човека. За щастие имаме апартамент, който казахме че ще продадем преди заминаването и ще вземем още 5 000 щ.д. (толкова е данъчната оценка, която бяхме представили). Обаче и това й се стори малко и започна едно дълго изказване за това колко е трудно там, как няма да имаме близки, че приятелите ни си имат свой живот и не можем да разчитаме на тях, и т.н. Беше толкова продължително, че си помислих, че това е началото на тактичен отказ. За щастие не бях права! След като обработи данните ни с усмивка ни съобщи, че ще получим сертификатите.
Пожелаваме на всички, на които им предстои интервю да чуят тези думи! Голямо облекчение е! Успех на всички!
